Je kan pas juichen wanneer de postbode daadwerkelijk langs is geweest. Bevrijding. Hij had eigenlijk niet verwacht dat het ooit zou lukken maar wanneer hij het eindelijk aantrekt voelt hij in een flits euforie (waar hij geen controle over heeft en wat helaas ook meteen is verdwenen...is dat de extase van narratief dat materialiseert en op het lichaam gedragen kan worden?): het mooiste voetbalshirt ooit. Saint-Etienne 1980-1981. Het laatste kampioenschap en ook het seizoen van de legendarische 0-5 overwinning tegen HSV in de UEFA cup (die ze natuurlijk niet wonnen, dit was immers ten tijde van de tirannie van het Engelse clubvoetbal, ze vlogen er de volgende ronde kansloos uit tegen de latere kampioen Ipswich Town.)
Er heeft serieus werk in gezeten. Bijna negen maanden studie naar tekens van authenticiteit, prijsbepaling, leren omgaan met de typische bewegingen op eBay, het frustrerende wachten totdat veilingen aflopen, idioten die prijzen al dagen van tevoren opdrijven en weer wachten tot een nieuw shirt verschijnt. Hij kent nu de eenzaamheid van de otaku, zo diep in tekens, in obsessies duiken, een kennis/verlangen die alleen met een handvol andere otaku kan worden gedeeld (en welke? Zeker niet de shirtjesfetisjisten...het moeten estheten zijn die voetbal als narratief zien.) Aan de vooravond van het dertigjarige jubileum van de finale van Glasgow ging het eindelijk goed. Wat overheerst is eigenlijk verwondering, niet zozeer over het behalen van het doel, als wel het tastbaar worden van een wens door manipulatie van (draadloze) bits. Nog een vreemde gewaardwording: wanneer hij de foto hierboven ziet denkt hij onwillekeurig nog steeds "mooi shirt, wat zou ik er graag een wil hebben."
Hij kan zich voorstellen dat onder de spelers ontevredenheid was ontstaan over het vorige shirt en dat via de club met Le Coq Sportif is gecommuniceerd over een vriendelijker shirt voor in het Franse klimaat. Het voetbalseizoen begint in Frankrijk ontzettend vroeg, in 1980 op 24 juli. Er zijn elftalfoto’s waarop het lijkt alsof ze zijn gefotografeerd na een wedstrijd, bezweten koppen, natte shirts. En dat in de warm weer variant van het shirt, dat korte mouwen heeft en een open kraag.
Vreemd trouwens dat Ajax nooit een variant als uitshirt heeft gedragen (Monaco speelde bijvoorbeeld in een rode versie en toevallig ontdekte hij op een foto van Van Bastens eerste wedstrijd dat NEC ook in een horizontaal gestreept Le Coq Sportif shirt speelde.) Misschien iets te avontuurlijk voor het enigszins conservatieve instituut Ajax?
edit: maar toch wel, al moet het heel kort zijn geweest. Hier Rijkaard in het begin van zijn carrière. Bijna hetzelfde soort shirt maar let wel op het verschil: de v-hals.
Mooie compilatie met Platini goals (ook bij Nancy) met o.a. zijn goals tegen HSV (7:00), de vrije trap tegen PSV (4:22) en de merkwaardige stift tegen Brest (zo rond 3:46, als een biljartbal rolt die bal over de lijn.)
Volgende en hopelijk laatste in de reeks: aan analyse van de return kwartfinale ECI 1976: Saint-Etienne – Dynamo Kiev
