Het is alsof door de kou van de afgelopen weken de lente, opgekropt, harder toeslaat. Dat betekent dat zijn allergie hem bijkans vloert. ’s Nachts wordt hij geplaagd door koortsdromen. Is er iets vreemder dan de constante drammerige herhaling in die droomtoestand, alsof je in droomflarden wordt omwikkelt? Een ware Sisyphus kwelling, die zich dit keer concentreert rond onoplosbare ambtelijke regeltjes (met een visueel detail dat hij helaas is vergeten.) Wanneer hij wakker wordt voelt hij zich bevrijd…letterlijk losgesneden.
(handig, toevallig was hij de laatste tijd bezig met een hernieuwde poging om Thé Au Harem d’Archimède van Villalobos te ontcijferen. Het is inderdaad koortsdroomhouse, niet prettig maar fascinerend, droge mentale doolhoven waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt.)