44. De auto als spiegel.

Resultaat van een mooie winterdag. Een van de deugden van burgermans, waar zijn buren in het voorbijgaan altijd ironisch over doen: de gewassen auto. Maar het is zo’n rustgevende bezigheid, helemaal nu hij voor het eerst na het wassen de auto inwrijft met wax. Daarna kan hij zijn ogen niet van het ding afhouden. Wat is dan dat visuele genot van een glimmende auto? Wedergeboorte, de suggestie van nieuwheid? Of is het een spiegel? En wat zie je daarin? Even de immer opgejaagde identiteit bevroren in staal, glas en rubber?



Drie maanden autorijden zijn tot nu toe bevallen. Hij heeft snel, een voor een, zijn angsten overwonnen. De ultieme: het rijden door een nachtelijke regenstorm (op dezelfde plek waar deze in zijn jeugd ook altijd neerkwam) voortgestuwd door Jeff Mills en zijn brommende en beukende Waveform Transmission vol.1. Een openbaring van de man-machine in volle glorie, opgaand in snelheid, in controle, elke angst verslagen.