82. A Scanner Darkly in de polder en overzeese rijksdelen

Ja, hij moet toegeven: hij had een goed boek moeten lezen maar heeft gekeken. Peter R, je weet toch? En wat een bizarre mijlpaal in de televisiegeschiedenis is het geworden, in zekere zin het einde van televisie. Een titanenstrijd tussen aan de ene kant een omhooggevallen kleinburger die het woordenboek uit zijn hoofd heeft proberen te leren en onder het mom van Rechtvaardigheid ende Kijkcijfers zijn tegenstander (en meteen de rechtstaat en journalistiek) probeert kapot te maken. Aan de andere kant, Bret Easton van der Sloot, verwend blowkonijn met connecties in de juridische elite van Aruba en toch Straat. Eindresultaat: een confessie die geen waarheid brengt.



Wie zou dit kunnen hebben geschreven? Norman Mailer met een minutieuze reconstructie vol grote gebaren? Het strand, een levenloos lichaam en Joran gevangen in een onmogelijke situatie, waarin hij moet handelen…Camus? Joran de lege huls, levend in een wereld van te snel vervagende tekens waar hij grip op probeert te krijgen, DeLillo dan? Misdaad zonder Straf? Denken we de telepaten en vliegende auto’s weg komen we natuurlijk uit bij Philip K. Dick terecht. Verborgen camera’s, grote hoeveelheden drugs, paranoia, verraad, religieuze symboliek en een verhaal dat hoe verder het vordert, steeds vager wordt, laag na laag zoiets als waarheid explodeert, een labyrint schept waar leugens binnen leugens worden openbaart met altijd de twijfel of de hoofdpersoon hier continu geluk heeft, permanent in een B-film leeft of een kwaadaardig genie is. Als kind was hij altijd al voor de bad guys.

Extra punten voor de definitieve doorbraak van het woord coño in het dagelijks taalgebruik.