5. De keuze van een desktop achtergrond

De natuurlijke drang is om op zoek te gaan naar een afbeelding om zijn nieuwe desktop mee op te sieren (al werkte hij de laatste tijd op zijn oude laptop gewoon met saai windowsblauw op de achtergrond.) Maar zo’n fabrieksverse computer moet zo snel mogelijk gepersonaliseerd worden (al voelt hij een klein gevoel van onbehagen wanneer hij zich realiseert dat zijn harddisk met de proporties van een eindeloze prairie nooit meer zo fris, hoopvol leeg, zal zijn.) Dat is een moeilijke keuze. Instinctief zoekt hij naar afbeeldingen van Wong Kar Wai films. Tevergeefs. Een goede scan van de Loveless hoes is ook lastig te vinden. En dan vindt hij tussen wallpapers van slechte films de oplossing.



Een logische keuze in hoe het bepaalde voorliefdes combineert. Eenvoudig, zonder menselijke afbeelding. Solaris in onmiskenbaar jaren zeventig lettertype. Een mooie, mysterieuze afbeelding van een sterrenkaart die het kosmische met het mystieke combineert. En bovendien een van zijn favoriete films (de reserve-afbeelding is ook fantastisch: het oog van HAL uit 2001: A Space Odyssey.)

Het doet hem afdwalen. Waar komt die afbeelding eigenlijk vandaan? Een filmposter? Een uitermate briljante filmposter. Had je eigenlijk in de Sovjet-Unie filmposters? De films van Tarkovsky vindt hij altijd moeilijk te plaatsen in het leven in de Sovjet-Unie van de jaren zestig en zeventig…ze moeten zo radicaal anders zijn geweest, waardoor hij nooit helemaal snapt dat de films vertoont mochten worden. In zijn essaybundel bespreekt Tarkovsky een aantal brieven die hij regelmatig ontving van bioscoopgangers...mooie, ontroerende ontboezemingen van geraakte kijkers. Voorbij die dialoog dwaalt hij verder weg, verwonderd over dat haast buitenaardse, trage leven onder een communistisch regime.